Simane Caillin Latore

Spoiler:

ALGEMEEN
Naam: Simane Caillin Latore
Roepnaam: Simane
Geslacht: Vrouwelijk
Leeftijd: Haar lichaam is als die van een 20 jarige vrouw, haar geest is 155 jaren oud.
Element: Water
Yuino/Yade Yuino

UITERLIJK
Lengte: 1.82
Gewicht: 71 Kg.
Ogen: Ogen blauw als een heldere zee, maar soms zo duister als de nacht.
Huidskleur: Bleek, haast wit als sneeuw.
Haarkleur: Ravenzwart.
Kapsel: Lange lokken die nonchalant over haar schouders vallen, naar haar middel reiken, veel doet ze niet aan haar haren aangezien die uit nature al goed vallen. Er zit een lichte slag in de donkere lokken, maar vaker lijken haar haren stijl.
Kleding: Een bijzondere kledingstijl heeft ze niet, een eigen stijl heeft ze wel, iets wat de kleding van haar maakt. Vaak verschijnt ze in lange jurken tot haar enkels, bijzondere kleuren van blauw tot groen, de kleuren die de zee, een meer kan hebben. De onderkant van de jurken die ze draagt lijken haast altijd gescheurd, wanneer ze dit niet zijn is er een strook kant aan gemaakt. Nooit is ze te zien in jeans of rokken, ze houd het liever op jurken. Ze gebruikt de kleuren van het water, maar ook die van de lucht.
Attributen: Opvallend is dat ze altijd dezelfde ketting om haar hals draagt, een ketting dicht tegen haar hals geplaatste, haast als een soort riem. De stenen in de ketting geplaatst lijken steeds een andere kleur.

INNERLIJK
Karakter: Simane is vrouw die meer op zichzelf is, soms lijkt ze menselijk contact te ontlopen, ze is liever alleen dan in een grote groep. Ze heeft liever rust dan drukte. Ze is niet gewend te spreken, spreekt ook zelden, dat maakt dat wanneer ze spreekt haar woorden en wat twijfelend, hakkelend uitkomen. Ze is stil, teruggetrokken, ze is geen druktemaakster, ze is niet iemand die vaak of veel spreekt. Wel is ze iemand die je werkelijk kan begrijpen, werkelijk voelt wat jij ook voelt, ze kan je troosten zonder een woord te zeggen, kan maken dat je, je zelfverzekerd voelt, ze kan zoveel zonder te spreken. Mocht ze iets werkelijk duidelijk willen maken kan ze vloeiend spreken, zingt ze desnoods als ze dat durft, als ze voelt dat men het echt nodig heeft. Simane heeft een stem als die van een engel, zingt wanneer ze kan, ze geniet van zang, danst daar graag bij, het liefst heeft ze niet dat iemand haar hoort, maar wanneer iemand haar hoort als ze eenmaal zingt zal ze diegene niet meer opmerken. Op dat moment is ze met zichzelf bezig, pas waarneer haar stem wegsterft en ze haar ogen wee opent zal ze een ieder zien die heeft meegeluisterd. Ze is niet iemand die makkelijk contact legt, zeker niet als zij de eerste moet zijn die spreekt, maar wanneer ze voelt dat iemand een goed gesprek, een beetje begrip nodig heeft kan ze dat, weet ze wat ze moet doen.

Biografie: Als een pasgeboren kind is ze in een rietenmand gelegd, met alleen een deken die haar warm zou kunnen houden. De mand werd in het water neergelegd, zacht weggeduwd, schommelend dreef ze meer naar het midden van het grote meer. Misschien was de bedoeling dat ze zou omkomen, verdrinken in het water waarneer de mand omkiepte, ze werd aan haar lot overgelaten. Huilen deed ze niet, het water leek een goed, kalmerend effect op haar te hebben. Ze bleef drijven, tot een oude vissersman haar voorbij vaarde, haar uit het water redde. hij bracht haar naar de hut, kleine hut waar hij samen met zijn vrouw leefde, ze zorgden voor haar. Ze stierven toen ze nog maar 14 jaren was, vanaf dat moment leerde ze meer en meer voor zich zorgen. Ze heeft getreurd om hen, ondanks dat het niet haar werkelijke ouders waren, ze hadden haar geholpen, hadden haar liefde geschonken, voor dat alles is ze hen dankbaar. Ze is niet boos op haar ouders, misschien hadden ze simpelweg geen keuze, de deken die haar is meegegeven in de mand bezit ze nog steeds, houd ze bij zich. Het enige wat haar aan haar ouders doet denken, maar ook het visserspaar dat haar opving. Op de deken staat haar naam geborduurd, maar ook twee namen, twee andere namen.

OMGEVING
Familie: Haar familie kent ze niet, heeft ze nooit gekend, het enige wat ze van haar biologische ouders weet zijn hun eerste namen. Het visserspaar heeft ze als haar familie beschouwd, geprobeerd te denken dat hen haar familie waren, maar ze kon zichzelf dat idee niet aanpraten. Ze weet dat haar ouders ergens moeten zijn, weet dat het paar niet haar echte familie was.
Vrienden: Vrienden maakt ze niet snel, simpelweg om haar gedrag, haar karakter, maar ooit zal ze iemand vinden die haar begrijpen zal, die haar accepteert en vrienden wil zijn. Ze is niet opzoek, ze wacht af, misschien komt er ooit iemand op haar pad.
Relatie: Ze kan romantisch zijn, weldegelijk maar ze heeft niemand om haar liefde aan te schenken, het deert haar niet, misschien zal ooit dit ook nog komen.
Huisdier(en): Ze heeft een duif, wit als sneeuw die haar altijd, overal vergezelt, de duif heeft geen naam, weet het wanneer ze hem bedoeld.